Przykładem takiej sytuacji niech będzie oferta jednej z lokalnych organizacji pozarządowych na realizację zajęć z hipoterapii. Ofertę złożono z myślą o konkursie w zakresie działalności na rzecz osób w wieku emerytalnym oraz osób niepełnosprawnych. Według Komisji planowany sposób realizacji zadania był ciekawy i z dobrym pomysłem. Polegał na organizacji zajęć hipoterapii dla dzieci, młodzieży oraz dorosłych z niepełnosprawnością. Hipoterapia miała być prowadzona modelem neurofizjologicznym, terapią kontaktem z koniem oraz psychopedagogiczną jazdą konną dla niepełnosprawnych.

Niestety, na etapie oceny ta wspaniała oferta nie uzyskała minimalnej liczby 60 punktów. A taki właśnie wymóg postawiono w uchwale Rady Powiatu Drawskiego w sprawie przyjęcia rocznego Programu współpracy Powiatu Drawskiego z organizacjami pozarządowymi oraz podmiotami prowadzącymi działalność pożytku publicznego na rok 2017.

Dlaczego tak się stało? Otóż, choć oferta spełniała wszystkie wymogi formalne, miała wszystkie załączniki, podpisy itd., wystąpiły niej właśnie błędy merytoryczne. Komisja zauważyła, że opis poszczególnych działań nie był spójny z harmonogramem. Nie określono także skali działań planowanych przy realizacji tego zadania publicznego. Brakowało informacji np. o liczbie świadczeń udzielanych tygodniowo, czy miesięcznie, wskazano również stosunkowo małe grono odbiorców (jedynie 37 osób). Ponadto, organizacja pozarządowa nie zadeklarowała zaangażowania własnych środków.

Innym przykładem może być oferta pewnego Stowarzyszenia na organizację życia kulturalnego emerytów, rencistów i inwalidów. Także była bardzo dobrze przygotowana. Sęk w tym, że  w wydarzeniach udział miało brać jedynie 50 osób, co w porównaniu z innymi ofertami mogło wypaść stosunkowo słabo. Dlatego ocena, czy zasięg i obszar działania z którego pochodzą uczestnicy ma powiatowy charakter – wypadła negatywnie. Nie udało się też dołożyć punktów za doświadczenie w realizacji zadań wspólnie z administracją publiczną, bo tych doświadczeń po prostu nie było.

 

 

 

Jakie są więc najczęstsze błędy merytoryczne? Przede wszystkim harmonogram, budżet i opis działań bywają niespójne, jedno nie wynika z drugiego. Zdarza się, że brak jest precyzyjnego określenia grupy odbiorców i ilu ich będzie. Bywa, że nie ma informacji o tym, iż adresatami zadania są mieszkańcy Powiatu. Zdarza się też zawyżanie stawek rynkowych dla różnych kosztów, albo nieprecyzyjne opisanie kwalifikacji osób realizujących działania (jeśli ktoś ma wykonywać np. specjalistyczną terapię, musi posiadać do tego uprawnienia). No i najbardziej trywialne - brak informacji o sposobie realizacji zadania (Co? Gdzie? Kiedy?).

 

Co dzieje się po ocenie? Swoje wnioski Komisje opisują w protokołach. Jest tam zawarty cały proces podejmowania decyzji, a każdy członek Komisji przyznaje od siebie punkty. Która oferta ma ich więcej - ta wygrywa. Wyniki tej pracy czyta później Zarząd Powiatu i je zatwierdza.

Na zakończenie organizacja pozarządowa podpisuje z powiatem umowę. Tak jak wspomniałem wcześniej, nie jest to „Umowa na wsparcie Stowarzyszenia”. Jest to umowa na realizację konkretnego zadania powiatu. To bardzo podobne do sytuacji, gdy jakaś firma, np. budowlana, zleca część swoich zadań – powiedzmy wykonanie hydrauliki – dla podwykonawcy. Podobnie jest w powiecie. Zlecone zadanie (już niekoniecznie hydraulika) musi być wykonane w terminie oraz rozliczone. Różnica jest taka, że zamiast sprawdzać czy ciekną rury, pracownicy Starostwa kontrolują, czy środki zostały wydane na to, co zadeklarowano.

Cykl ten powtarza się każdego roku. Ogłoszeń o otwartych konkursach ofert wypatrywać należy w miesiącu luty/marzec, m.in. w Biuletynie Informacji Publicznej Starostwa Powiatowego.

Do omówienia pozostała ostatnia forma współpracy z NGO – tryb pozakonkursowy.

c.d.n.