Z czasem przemieniło się to w popularny w całych Niemczech ceremoniał „szlifowania” nowożeńców, czy też w ogóle par „mających się ku sobie”, aby trwali niezłomnie w swojej miłości, co gwarantować miał obrzęd przy magicznym Schleifstein.

Jak przekształcała się ta legenda na przestrzeni dziejów opowiadał uczniom znawca kaliskiej historii Bogumił Kurylczyk. Podczas warsztatów wyjaśniał, że zbiedniałe miasteczko po bankructwie najpierw sukienników, a potem szewców, których rękodzieło nie było w stanie konkurować z produkcją przemysłową, uratował od kompletnej ruiny właśnie sławny Schleifstein. Wykorzystano go bowiem marketingowo na początku XX wieku, podkładając pod obrzęd szlifowania nowe treści. Gdy miasteczko zamieniono w kurort początkowo szlifowano tu zdrowie, a następnie również wierność małżeńską, co okazało się jeszcze lepszym komercyjnie pomysłem. Gości, zwłaszcza zamożnych mieszkańców Berlina, zaczęło przyjeżdżać tak wielu, że szybko powstało tu kilka hoteli i kilkanaście restauracji.

Aby odpowiednio odegrać cały obrzęd szlifowania par „mających się ku sobie” (wg scenariusza Bogumiła Kurylczyka), konieczne były warsztaty teatralne, na których Joanna Mączkowska uczyła odgrywania ról mistrza ceremonii oraz jego licznych pomocników. Ona też przygotowała całe widowisko od strony organizacyjnej. W efekcie tych działań ulicami Kalisza Pomorskiego przeszedł na Stadion Miejski i dalej pod Schleifstein, pochód ubranych na biało par. Obrzęd oszlifowania ich uczuć, by zahartowały się jak stal, odbył się przy dodatkowej, zaszczytnej obecności dyrektora kaliskiego zespołu szkół Macieja Rydzewskiego, który podkreślił na zakończenie uroczystości, że dzięki temu widowisku odżyły na nowo miejscowe tradycje, które powinno się pielęgnować.

Dziękujemy staroście drawskiemu Stanisławowi Cybuli i Zarządowi Powiatu Drawskiego za sfinansowanie projektu, Dyrekcji ZSP za okazaną życzliwość i pomoc oraz Dyrekcji  Miejsko - Gminnego Ośrodka Kultury w Kaliszu Pomorskim  za wypożyczenie strojów.